معمولا در بهترین حالت، تمام فکر و تلاش ما هر روز این است که در مسیری که هستیم، قدمهایی تندتر ومحکمتر برداریم.
اما گاه باید نگاهی بالاتر هم داشت، با نمایی بازتر؛ به مسیرمان و اطراف و به عالم. شاید مسیر ما تپهای باشد، و در کنار، قلهای نیز باشد، بسیار بلندتر و مهمتر و با چشماندازی کاملا متفاوت.
نکند فکر و تلاش هر روز ما، نتیجهاش آنقدرها هم که فکر میکنیم در پایان راضیکننده نباشد.
این البته در بهترین شرایط است که راهی در میان باشد و تپهای و مسیری رو به بالا. چه بسا گاه درهای است و بیراههای و سهم ما سرمستی کامیابی و دویدن و دویدن.
این گاهی ایستادن و نگاه دوباره از نمای دور و تردید، و شاید هم گاه تصمیمی برای تغییر و تلاش دوباره بیشتر، حتما کارستان اندیشهها و ارادههای بزرگ است. بیش باد
دیدگاه خود را ثبت نمایید.
0 دیدگاه برای این پست ثبت شده است.
