تمام پست ها

اصطلاح معروفی هست که همه شنیده‌اند: زمان طلا است
اما در رشته‌ی قلب، این عبارت این‌گونه است: زمان، عضله است
وقتی حمله‌ی قلبی اتفاق می‌افتد، یعنی یکی از رگ‌های تغذیه‌کننده‌ی قلب (رگ‌های کرونر) به‌صورت ناگهانی با لخته بسته می‌شود، دقیقه‌ها و بلکه ثانیه‌ها مهم هستند. هم خطر مرگ ناگهانی وجود دارد و هم اگر فرد جان سالم به در ببرد، هر ثانیه‌ای که می‌گذرد، عضلات قلب در حال از بین رفتن هستند، حادثه‌ای که ممکن است برگشت‌پذیر نباشد
به همین دلیل می‌گویند زمان، عضله است و به همین دلیل است که زمان مهم است و باید سریع اورژانس را خبر کرد. تردید می‌تواند کشنده باشد. اینکه بگوییم شاید مشکل قلبی نباشد، شاید مشکل گوارشی است، شاید استرس باشد، یا حالا ببینیم چه می‌شود، ممکن است به قیمت جان یا نارسایی قلبی تمام شود
البته واقعاً در بسیاری موارد هم، مشکل قلبی نیست، اما تشخیص حیاتی باید بررسی شود. نهایتش این است که چند ساعتی وقت ما گرفته می‌شود و می‌گویند چیز مهمی نیست. این چند ساعت حتما بهتر است از پایان ناگهانی عمر یا گرفتار شدن در یک ناتوانی دائمی
یادمان باشد که زمان، عضله است و چه بسا گاه زمان، جان است