دیروز، روز جهانی دیابت بود
بیست و چهارم آبان‌ماه
و من هم به‌دعوت دوستان عزیز انجمن گابریک، فرصت پیداکردم که در کنار متخصصینی عزیز در پنلی شرکت‌کنم تا در بخشی از یک برنامه‌ی نیم روزه، برای همکاران پزشک عمومی و متخصص داخلی، جنبه‌های مختلف درمان دیابت و ریسک فاکتورهای همراه را به‌صورت پرکتیکال و با دور تند مرورکنیم
و برای خودمان و مخاطبان مرور شد که مهم‌ترین بخش طبابت، زمان ویزیت است. به بیمار گوش‌کردن. با بیمار صحبت‌کردن. جمع‌آوری درست و کامل اطلاعات بالینی و آزمایشگاهی. و بعد فکر کردن. بررسی کردن. مرور گایدلاین‌ها و مطالعات و شواهد. و با کمک بیمار رسیدن به بهترین تصمیم‌ها برای بیمار
و باز یادمان آمد و گفتیم و شنیدیم که در مراقبت و درمان، در بخش‌های مختلف کیفیت و کمیت، چقدر راه نرفته داریم. و چقدر راه‌هایی که به عقب برگشتیم! و در شیب تندی که هستیم؛ و البته نه به سمت پیشرفت که به سمت «هر روز دریغ از دیروز»
که بخشی از آن حتما متوجه تک تک ما است، در هر جایی که در نقشه‌ی سلامت و درمان کشور نشسته‌ایم. و بخش زیاد و تأثیرگذار و کلیدی هم البته متوجه تصمیم گیرندگان اصلی و حاکمان و تنیده با کلاف مشکلات پیچیده و گره‌های کور سیاسی و اقتصادی و اجتماعی
و در این میان چاره‌ای هم نیست جز امید و تلاش و تلاش برای کار خوب. یادمان نرود که این روزهای عمر ما است که می‌رود
تا ساغرت پر است بنوشان و نوش‌کن
پی‌نوشت
همکاران عزیز پنل: دکتر سزاوار، دکتر جاهد، دکتر نیکوسخن، دکتر حسین‌پناه و دکتر حدائق. و مادریتور پنل دکتر استقامتی
دیدگاه خود را ثبت نمایید.
0 دیدگاه برای این پست ثبت شده است.
