جمعه بیست و دوم اردیبهشتماه و مرور بیست ترایال مهم از بین مطالعات معرفیشده در کنگرهی اخیر انجمن قلب آمریکا همراه با دکتر قنواتی
و از بین ده ترایالی که من مرورکردم
برای خودم جذابترین مطالعه از بین مطالعاتی که گفتم
آنالیز دوبارهی این مطالعهی مهم بود
REVIVED-BCIS2
که باز هم نشانداد، تفکر پاتوفیزیولوژیک همیشه هم در تصمیمگیریهای کلینیکی راهگشا نیست
و باید تابع شواهد بود و اینرسی هم نداشت
این مطالعه نشان داد که در بیماران با نارسایی شدید قلب
که گرفتگیهای مهم عروق کرونر هم دارند
و برای آنژیوپلاستی هم مناسب هستند
حتی اگر تستهای غیرتهاجمی مانند استرس اکو با دوبوتامین یا ام آر آی قلب
نشاندهند که بافت قابل احیای قابل توجهی هم وجود دارد
بازکردن رگ با استنت، کمکی به پیامدهای آیندهی بیمار نمیکند
و همان درمان دارویی درست و کافی، بیشترین سود را دارد
و بازکردن رگها، سود اضافهای نخواهد داشت
و داستان همچنان این است که
استنت در بیماران پایدار (و نه با حملهی حاد قلبی) جایگاهش بهبود علائم آنژین مقاوم به درمان است
یادمان باشد که مدتها است که دانش قلب به این نتیجه رسیده که
هر رگ بازی لزوما بهتر از رگ بسته نیست
کل این برنامه و مرور هر بیست ترایال در سایت دیلی کاردیولوژی در دسترس است
دیدگاه خود را ثبت نمایید.
0 دیدگاه برای این پست ثبت شده است.
موقتا امکان ارسال دیدگاه وجود ندارد