تمام پست ها

در کنگره‌های بزرگ، در کنار مباحث اصلی، معمولا بعضی مطالب به ظاهر حاشیه‌ای اما بسیار مهم نیز مطرح و به آنها پرداخته می‌شود. از جمله دیروز عصر، در روز دوم بزرگ‌ترین کنگره و گردهمایی رشته قلب در دنیا: کنگره انجمن قلب اروپا در مونیخ، در یکی از سالن‌ها، موضوع «برن اوت» شدن پزشکان و مشخصا کاردیولوژیست‌ها مطرح شد و تعاریف و آمارها و علائم و راهکارها بحث شدند. واژه ای که شاید در فارسی بتوان آن را به «کم آوردن» یا «بریدن» ترجمه کرد. این موضوع برای خود کنگره آن قدر مهم بود که در سخنرانی افتتاحیه، رییس انجمن قلب اروپا به آن اشاره‌کرد و به حاضرین توصیه‌کردکه در آن برنامه شرکت‌کنند.
سخنران اول این بخش، کاردیولوژیست و ترایالیست و نویسنده مشهور ایالات و ادیتور اصلی مجله انجمن قلب آمریکا، «آنتونی دی‌ماریا» بود که درباره تعریف و آمار و اهمیت این مشکل صحبت‌کرد. مشکلی که گریبان‌گیر یک‌سوم پزشکان است و از جمله در آمار سال ۲۰۱۶ باعث شده که حدود ۱۳درصد پزشکان کار طبابت را ترک‌کنند و به کار دیگری بپرداند. و در اسلاید پایانی، توصیه‌هایی کوتاه و کاربردی داشت برای اینکه این کم‌آوردن و خستگی و بریدن احتمالش کمتر شود:
اینکه فرد داشته‌ها و فرصت‌ها و دلخوشی‌ها و خوشبختی‌های کوچک و بزرگش را ببیند و بشمرد و برای خودش یادآوری‌کند.
اینکه فرد اگر می‌خواهد خوشحال باشد، اخبار را نبیند و نخواند؛ و یا حداقل کمی کمتر دنبال‌کند!
اینکه فرد لپ تاپش را با خودش به منزل نبرد. اگر هم می خواهد کارهایش را تمام‌کند، تا ساعت ۶ در محل کار بماند و کارهایش را تمام کند؛ ولی وقتی دیگر به خانه می رود، واقعا در خانه باشد.
اینکه پزشکی کار سختی است و ضروری است که پزشک کنترل کار خودش را، خودش داشته باشد و اجازه ندهد که گاه روتین‌های اشتباه سیستم‌های درمانی، باعث شوند پرکتیس با کیفیت پایین و بدون وقت‌گذاری و ارتباط مؤثر با بیمار داشته‌باشد.
اینکه فرد به نشاط و شادی خودش فکر کند و برای آن برنامه داشته‌باشد؛ و شاد و راضی باشد و طبابت کند؛ که اگر چنین نباشد، حتما کارش پر از اشتباهات خواهد بود.