یکی از بخش‌های مهم پرکتیس امروزی که به افراد هم آموزش داده می‌شود که حتما از آن استفاده‌کنند و مراکز مختلف درمانی هم به عنوان یکی از خدمات خود آن را تبلیغ می‌کنند، بررسی مدارک قبلی بیمار و دادن نظر درباره برنامه تشخیصی و درمانی است. خدمتی که در اصطلاح رایج به آن گفته می‌شود:
Second Opinion
و به خصوص در بعضی موارد توصیه می‌شود که بیمار جهت مشارکت فعال و آگاهانه در مراحل تشخیصی و درمانی بیماری خود، حتما جهت نظر دوم مراجعه‌کند. مواردی مانند اینکه تشخیص بیماری مهم و مزمن و ناتوان‌کننده‌ای برای بیمار گذاشته شده‌باشد، یا ابزار تشخیصی مشکل و عارضه داری پیشنهاد شده‌باشد یا برنامه درمانی پیشنهاد شده، سخت و تهاجمی و یا طولانی و عارضه‌دار باشد.
و در این میان البته پذیرش سیستم پزشکی هم بسیار مهم است که این خدمت را به عنوان بخشی از خدمات پزشکی برای ارتقای وضعیت درمان، بپذیرند و به رسمیت بشناسند. هم تیمی که بیمار برای نظر دوم به او مراجعه می‌کند بپذیرند که با رعایت اصول حرفه‌ای مدارک و بیمار را بررسی کنند و نظر خود را شفاف به بیمار منتقل کنند و هم تیم پزشکی اول وقتی می‌شنوند که بیمار چنین قصدی دارد که به دیگران هم مراجعه‌کند تا نظر آنها را هم جویاشود، نه تنها ناراحت‌نشده، بلکه از آن استقبال کرده و بیمار را تشویق‌کنند. به هر حال طبابت این روزها این طور نیست که قوانین ساده‌ی دو دو تا چهار تا داشته باشد، و بلکه بسیار پیچیده بوده و شواهد و منابع بسیار متنوع هستند و بسیار زود به زود نو می‌شوند؛ و باید برنامه های تشخیص و درمانی برای هر فرد، اختصاصی و با مشارکت فعال خود او انتخاب شوند و در این میان «نظر دوم» بخشی از پرکتیس پذیرفته‌شده در طبابت مدرن است و صد البته مانند همه بخش های دیگر پرکتیس، باید اصول حرفه‌ای‌گری آن را دانست و رعایت‌کرد.
دیدگاه خود را ثبت نمایید.
0 دیدگاه برای این پست ثبت شده است.
