وقتی فردی گرفتار علامتی یا بیماری مشخصی میشود، یکی از جملاتی که زیاد شنیده میشود این است: «دکتر خوب سراغ دارین؟» سؤالی که هم در خودش ابهامهای زیادی دارد و هم در پاسخش. اینکه دکتر خوب چه کسی است و در هنگام درد و بیماری، چطور میشود از بین پزشکان یکی را انتخابکرد، سؤال جدیدی نیست و در همه جای دنیا بسیار به آن پرداختهاند
آنچه در این فرصت کوتاه در پی آن هستم، پرداختن به پاسخ این سؤال نیست که بسیار مفصل است. چند وقت پیش من همین سؤال را استوریکردم و پاسخهای زیادی نوشتهشد. بیشتر پاسخها همان بود که در جامعه هم در پاسخ این سؤال شنیده میشود. وقتی معمولا میخواهند بگویند که پزشکی خوب بوده و تجربه خوبی با او داشتهاند، این عبارات زیاد شنیده میشود
خوش اخلاق بود. انرژی مثبت داشت. به حرفمان گوش میداد. مهربان بود. برایمان توضیح داد
و عباراتی که عمده آنها به منش اخلاقی پزشک برمیگردد و حداقلهای اخلاق حرفهای
و اینکه این تعریفها به عنوان تعریف یک پزشک خوب، گفتمان غالب جامعه ای باشد، نشانه خوبی نیست. این یعنی، اینها استاندارد موجود و روتین و معمول این حرفه نیست که حالا کسانی که اینها را دارند، برجسته میشوند و خوشایند
پاسخ این سؤال که پزشک خوب چه کسی است، خیلی پیچیدهتر از اینها است. ما باید این مرحله را خیلی زودتر پشت سربگذاریم. اینکه پزشک، حداقلهای اخلاق حرفهای مانند احترام، گوشدادن، پاسخگویی، توضیح و رفتار همراه و همدل داشته باشد، باید عرف غالب و معمول باشد، تا دیگر در پاسخ اینکه کدام دکتر خوب است یا چرا آن دکتر خوب بوده و او را پسندیدید این عبارات گفتهنشود و اینها حداقل لازم معمول و روتین باشد که اصلا به چشم نیاید و کار وارد مرحله سخت خود شود که حالا در این میان چطور دکتری را به عنوان پزشک معالج خود انتخابکنیم. سؤالی که البته در همه دنیا پیچیدگیهای زیادی دارد و بسیار هم به آن پرداختهشده. سؤالی که البته در همه مشاغل دیگر هم پیچیدگیهایی دارد، اما در پزشکی شاید به علت دورتربودن این دانش با دانش پایه عمومی جامعه، و همین طور متنوع بودن اثرات و پیامدهای طبابتهای مختلف بر سرنوشتهای سلامتی بیمار و در بسیاری موارد طولکشیدن زیاد برای دیدن این اثرات، پیچیدگیهای بیشتری هم داشتهباشد
نظر شما چیست؟
دیدگاه خود را ثبت نمایید.
0 دیدگاه برای این پست ثبت شده است.
