تمام پست ها

چند روز قبل، در بوستون، در سی و نهمین کنگره علمی سالانه انجمن ریتم قلب، در این سالن نتایج مطالعه ای مهم ارائه شد که عملا مهم ترین خبر این کنگره بود: CABANA trial
در این مطالعه که یک ترایال تصادفی بود، با بیان خیلی ساده، طراحان به دنبال پاسخ این سؤال بودند که در بیماران مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی علامتدار و دارای فاکتور خطر برای استروک، آیا ابلیشن نسبت به استراتژی قدیمی کنترل ریت و ریتم با دارو، در کاهش حوادث مهم برای بیمار مانند مرگ و میر و سکته مغزی، ارجحیتی دارد یا نه؟
پروسیجری مشکل و گاه با عوارض جدی، که حالا از عمر مفید آن حدود ۱۵ سال می‌گذرد و بر اساس تخمین‌ها مارکت آن به درآمد حدود چهار و نیم میلیارد دلار رسیده‌است.
پاسخ این سؤال دراین ترایال منفی بوده است. یعنی ارجحیتی نسبت به درمان دارویی وجود نداشته‌است.
و این در ادامه سیر اخیر نتایج مطالعات با طراحی تصادفی برای بسیاری از پروسیجرها است.
گرچه حتما در آینده برای این پروسیجر هم مانند آنژیوپلاستی مطالعاتی با طراحی همراهی با پلاسبو انجام خواهد شد که با ارزش‌ترین مطالعات خواهد بود. مطالعات همراه با Sham Procedure
برای همکارانی که علاقمند به موضوع تحقیقات هستند، البته با آنالیزهایی این نتایج در این مطالعه از منفی به مثبت تبدیل شده‌است. یعنی مثلا اگر پروتکل آنالیز تغییر پیداکند به: Per Protocol
چون در مطالعه میزان کراس اور از درمان دارویی به ابلیشن زیاد بوده است.
اما حرف همه این است که نتایج مطالعه با همان طراحی اول قابل اعتنا است و تصادفی. یعنی با آنالیز Intention to treat
به هر حال البته مطالعه هنوز چاپ نشده و باید منتظر جزئیات نتایج آن بود. و حتما در ماه‌های آینده، حرف‌های زیاد و مقالات بسیاری از طرف آدم‌ها و مجامع علمی بزرگ دنیا، به گوش خواهد رسید. اما نکته مهم دیگر اینکه این نتیجه، به معنی مردود بودن پروسیجر نیست. بلکه به معنی انتخاب دقیق کیس است. به هر حال این مطالعه درباره افرادی نبوده است که روی درمان دارویی مناسب، همچنان علامتدار و عارضه دار مانده‌اند و عملا به عنوان درمان ابتدایی در نظر گرفته شده و با درمان دارویی مقایسه شده‌است..
و حرف آخر اینکه از منفی شدن نتایج مطالعات برای اقدامات مرسوم نباید ناراحت شد. بلکه باید از پیشرفت علم و شفافیت آن و دقیق‌تر شدن مطالب، خوشحال بود و پرکتیس را به روز کرد.