تمام پست ها

استفاده از اشارات ادبی، همیشه در انتقال پیام‌های مختلف در زمینه‌های گوناگون مرسوم بوده و هست. و این استفاده اگر دقیق و خلاقانه و درست باشد، بسیار کمک‌کننده خواهد بود و برعکس اگر با کج‌سلیقگی همراه باشد، حتی اثر عکس خواهد داشت؛ که نمونه‌های دوم بیشتر دیده می‌شود و البته نمونه‌های اول نیز کم نیستند
در سال‌های دانشجویی، یک روز که از در پنجاه تومانی دانشگاه تهران بیرون می‌رفتم، چشمم به تابلوی بزرگی افتاد که اعلان همایشی بود در بزرگداشت جانبازان جنگ. و در پوستر، از این بیت جناب حافظ استفاده کرده‌بود که چقدر به نظرم خلاقانه و دل‌نشین انتخاب شده‌بود
شوق دیدار تو دارد جان بر لب آمده
بازگردد یا برآید؟ چیست فرمان شما؟
و این روزها که داستان تلخ کرونا را ورق می‌زنیم و حرف از اهمیت ماسک است و تلاش‌های مختلف فرهنگی و تلاش‌های الزام‌آور برای استفاده از آن، در یکی دو پوستر دیدم که از این مصراع جناب سعدی استفاده کرده بودند و چقدر این استفاده، دلنشین و خلاقانه بود. دست مریزاد به طبع نفر اولی که این مصراع را انتخاب کرده

مگر تو روی بپوشی و فتنه بازنشانی